De Klokkenluider van de Notre-Dame (originele titel: Notre-Dame de Paris) is een beroemde roman van Victor Hugo, gepubliceerd in 1831.

Het verhaal speelt zich af in het Parijs van de 15e eeuw en draait om de tragische figuur Quasimodo, een mismaakte klokkenluider die in de klokkentoren van de Notre-Dame-kathedraal woont.

Quasimodo, door zijn uiterlijk verstoten en mishandeld, wordt als kind geadopteerd door de wrede aartsdiaken Claude Frollo.

Frollo zelf worstelt met zijn innerlijke demonen, vooral zijn obsessieve verlangen naar de beeldschone zigeunerin Esmeralda. 

Esmeralda is een jonge danseres die door haar schoonheid en vrijgevigheid zowel bewondering als jaloezie opwekt.

Wanneer Frollo Esmeralda probeert te veroveren en zij hem afwijst, ontketent hij een reeks tragische gebeurtenissen. 

Quasimodo, die ook gevoelens van liefde en bescherming voor Esmeralda ontwikkelt, probeert haar te redden van het lot dat Frollo voor haar in petto heeft. 

De roman behandelt thema's als vooroordelen, machtsmisbruik, liefde, tragiek en de sociale ongelijkheid in de middeleeuwse samenleving. 

De Notre-Dame-kathedraal zelf speelt een symbolische rol in het verhaal, als een onveranderlijk, majestueus gebouw dat getuige is van de menselijke worstelingen en passies.

​